USTAWA z dnia 7 lipca
1994 r.
PRAWO BUDOWLANE
(tekst jednolity - sierpień 2001)
Rozdział 1 - Przepisy ogólne
Rozdział 2
- Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Rozdział 3
- Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego
Rozdział 4
- Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych
Rozdział
5 - Budowa i oddawanie do użytku obiektów budowlanych
Rozdział
6 - Utrzymanie obiektów budowlanych
Rozdział
7 - Katastrofa budowlana
Rozdział
8 - Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego
Rozdział
9 - Przepisy karne
Rozdział
10 - Odpowiedzialność zawodowa w budownictwie
Rozdział
11 - Przepisy przejściowe i końcowe
Rozdział
1 - Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa
- Prawo budowlane, zwana dalej "ustawą", normuje działalność obejmującą
sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa
zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach.
Art. 2. 1. Ustawy
nie stosuje się do wyrobisk górniczych.
2. Przepisy ustawy nie
naruszają przepisów odrębnych, a w szczególności:
1) prawa geologicznego i
górniczego - w odniesieniu do obiektów budowlanych zakładów górniczych,
2) prawa wodnego - w
odniesieniu do budowli hydrotechnicznych,
3) o ochronie dóbr kultury i
o muzeach - w odniesieniu do obiektów zabytkowych i obszarów objętych ochroną
konserwatorską.
Art. 3. Ilekroć
w ustawie jest mowa o:
1) obiekcie budowlanym -
należy przez to rozumieć:
a) budynek wraz z
instalacjami i urządzeniami technicznymi,
b) budowlę stanowiącą
całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
c) obiekt małej
architektury,
2) budynku - należy przez to
rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z
przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach,
3) budowli - należy przez to
rozumieć każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury,
jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, estakady, tunele, sieci techniczne, wolno
stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe,
budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno
stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków,
składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne
przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a
także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych i
innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem
technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową,
4) obiekcie małej
architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a) kultu religijnego, jak:
kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b) posągi, wodotryski i inne
obiekty architektury ogrodowej,
c) użytkowe służące
rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki,
śmietniki,
5) tymczasowym
obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do
czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany
do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany nie połączony
trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i
wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe,
barakowozy, obiekty kontenerowe,
6) budowie - należy
przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także
odbudowę, rozbudowę, nadbudowę oraz przebudowę obiektu budowlanego,
7) robotach
budowlanych - należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na montażu,
remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego,
8) remoncie -
należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót
budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej
konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w
stanie pierwotnym,
9) urządzeniach budowlanych
związanych z obiektem budowlanym - należy przez to rozumieć urządzenia techniczne
zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak
przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym oczyszczania lub gromadzenia ścieków,
przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki,
10) terenie budowy - należy
przez to rozumieć przestrzeń, w której prowadzone są roboty budowlane wraz z
przestrzenią zajmowaną przez urządzenia zaplecza budowy,
11) prawie do dysponowania
nieruchomością na cele budowlane - należy przez to rozumieć tytuł prawny wynikający
z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego
albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót
budowlanych,
12) pozwoleniu na budowę -
należy przez to rozumieć decyzję administracyjną zezwalającą na rozpoczęcie i
prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu
budowlanego,
13) dokumentacji budowy -
należy przez to rozumieć pozwolenie na budowę wraz z załączonym projektem budowlanym,
dziennik budowy, protokoły odbiorów częściowych i końcowych, w miarę potrzeby,
rysunki i opisy służące realizacji obiektu, operaty geodezyjne i książkę obmiarów,
a w przypadku realizacji obiektów metodą montażu - także dziennik montażu,
14) dokumentacji
powykonawczej - należy przez to rozumieć dokumentację budowy z naniesionymi zmianami
dokonanymi w toku wykonywania robót oraz geodezyjnymi pomiarami powykonawczymi,
15) terenie zamkniętym -
należy przez to rozumieć teren, a w szczególnych przypadkach obiekt budowlany lub jego
część, dostępny wyłącznie dla osób uprawnionych oraz wyznaczony w sposób
określony w przepisach Prawa geodezyjnego i kartograficznego, niezbędny na cele:
a) obronności lub
bezpieczeństwa państwa, będący w dyspozycji jednostek organizacyjnych podległych
ministrom właściwym do: spraw obrony narodowej, spraw wewnętrznych, spraw zagranicznych
oraz Szefowi Urzędu Ochrony Państwa,
b) bezpośredniego
wydobywania kopaliny ze złoża, będący w dyspozycji zakładu górniczego,
16) aprobacie technicznej -
należy przez to rozumieć pozytywną ocenę techniczną wyrobu, stwierdzającą jego
przydatność do stosowania w budownictwie,
17) właściwym organie -
należy przez to rozumieć organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru
budowlanego, stosownie do ich właściwości, określonej w rozdziale 8,
18) wyrobie budowlanym -
należy przez to rozumieć wyrób w rozumieniu przepisów o ocenie zgodności, wytworzony
w celu wbudowania, wmontowania, zainstalowania lub zastosowania w sposób trwały w
obiekcie budowlanym,
19) organie samorządu
zawodowego - należy przez to rozumieć organy określone w ustawie z dnia 15 grudnia 2000
r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów
(Dz.U. z 2001 r. Nr 5, poz. 42).
Art. 4. Obiekt
budowlany i związane z nim urządzenia należy projektować w sposób zapewniający
formę architektoniczną dostosowaną do krajobrazu i otaczającej zabudowy.
Art. 5. 1. Obiekt
budowlany należy projektować, budować, użytkować i utrzymywać zgodnie z przepisami,
w tym techniczno-budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy
technicznej, w sposób zapewniający:
1) spełnienie wymagań
podstawowych dotyczących:
a) bezpieczeństwa
konstrukcji,
b) bezpieczeństwa
pożarowego,
c) bezpieczeństwa
użytkowania,
d) odpowiednich warunków
higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska,
e) ochrony przed hałasem i
drganiami,
f) oszczędności energii i
odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród,
2) warunki użytkowe zgodne z
przeznaczeniem obiektu, a w szczególności w zakresie oświetlenia, zaopatrzenia w wodę,
usuwania ścieków i odpadów, ogrzewania, wentylacji oraz łączności,
3) niezbędne warunki do
korzystania z obiektów użyteczności publicznej i mieszkaniowego budownictwa
wielorodzinnego przez osoby niepełnosprawne, w szczególności poruszające się na
wózkach inwalidzkich,
4) ochronę ludności zgodnie
z wymaganiami obrony cywilnej, określonymi w odrębnych przepisach,
5) ochronę dóbr kultury,
6) ochronę uzasadnionych
interesów osób trzecich.
2. Ochrona uzasadnionych
interesów osób trzecich, o której mowa w ust. 1 pkt 6, obejmuje w szczególności:
1) zapewnienie dostępu do
drogi publicznej,
2) ochronę przed
pozbawieniem:
a) możliwości korzystania z
wody, kanalizacji, energii elektrycznej i cieplnej oraz ze środków łączności,
b) dopływu światła
dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, 3) ochronę przed
uciążliwościami powodowanymi przez hałas, wibracje, zakłócenia elektryczne,
promieniowanie,
4) ochronę przed
zanieczyszczeniem powietrza, wody lub gleby.
Art. 6. Dla
działek budowlanych lub terenów, na których jest przewidziana budowa obiektów
budowlanych lub funkcjonalnie powiązanych zespołów obiektów budowlanych, należy
zaprojektować odpowiednie zagospodarowanie, zgodnie z wymaganiami art. 4 i 5,
zrealizować je przed oddaniem tych obiektów (zespołów) do użytkowania oraz zapewnić
utrzymanie tego zagospodarowania we właściwym stanie techniczno-użytkowym przez okres
istnienia obiektów (zespołów) budowlanych.
Art. 7. 1. Do
przepisów techniczno-budowlanych zalicza się:
1) warunki techniczne, jakim
powinny odpowiadać obiekty budowlane i ich usytuowanie,
2) warunki techniczne
użytkowania obiektów budowlanych.
2. Warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, określą, w drodze rozporządzenia:
1) minister właściwy do
spraw architektury i budownictwa dla budynków oraz związanych z nimi urządzeń,
2) właściwi ministrowie, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa, dla obiektów
budowlanych nie wymienionych w pkt 1.
3. Warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, mogą określić, w drodze rozporządzenia:
1) minister właściwy do
spraw architektury i budownictwa - dla budynków mieszkalnych,
2) właściwi ministrowie, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa - dla innych
obiektów budowlanych.
Art. 8. Rada
Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe warunki techniczne, jakim
powinny odpowiadać budynki służące bezpieczeństwu lub obronności państwa, albo
których przepisów, wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1, nie stosuje się do tych
budynków.
Art. 9. 1. W
przypadkach szczególnie uzasadnionych dopuszcza się odstępstwo od przepisów
techniczno-budowlanych, o których mowa w art. 7. Odstępstwo nie może powodować
zagrożenia życia ludzi lub bezpieczeństwa mienia, a w stosunku do obiektów, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3 - ograniczenia dostępności dla osób niepełnosprawnych oraz
nie powinno powodować pogorszenia warunków zdrowotno-sanitarnych i użytkowych, a także
stanu środowiska, po spełnieniu określonych warunków zamiennych.
2. Właściwy organ, po
uzyskaniu upoważnienia ministra, który ustanowił przepisy techniczno-budowlane, w
drodze postanowienia, udziela bądź odmawia zgody na odstępstwo.
3. Wniosek do ministra,
o którym mowa w ust. 2, w sprawie upoważnienia do udzielenia zgody na odstępstwo,
właściwy organ składa przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub o zmianie
sposobu użytkowania obiektu budowlanego. Wniosek powinien zawierać:
1) charakterystykę obiektu
oraz, w miarę potrzeby, projekt zagospodarowania działki lub terenu, a jeżeli
odstępstwo mogłoby mieć wpływ na środowisko lub nieruchomości sąsiednie - również
projekty zagospodarowania tych nieruchomości, z uwzględnieniem istniejącej i
projektowanej zabudowy,
2) szczegółowe uzasadnienie
konieczności wprowadzenia odstępstwa,
3) propozycje rozwiązań
zamiennych,
4) pozytywną opinię
wojewódzkiego konserwatora zabytków w odniesieniu do obiektów budowlanych wpisanych do
rejestru zabytków oraz innych obiektów budowlanych usytuowanych na obszarach objętych
ochroną konserwatorską,
5) w zależności od potrzeb
- pozytywną opinię innych zainteresowanych organów.
4. Minister, o którym
mowa w ust. 2, może uzależnić upoważnienie do wyrażenia zgody na odstępstwo od
spełnienia dodatkowych warunków.
Art. 10. 1. Przy
wykonywaniu robót budowlanych należy stosować wyroby budowlane o właściwościach
użytkowych umożliwiających prawidłowo zaprojektowanym i wykonanym obiektom budowlanym
spełnienie wymagań podstawowych, określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 - dopuszczone do
obrotu i powszechnego lub jednostkowego stosowania w budownictwie.
2. Dopuszczone do obrotu
i powszechnego stosowania w budownictwie są:
1) wyroby budowlane,
właściwie oznaczone, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami:
a) wydano certyfikat na znak
bezpieczeństwa, wykazujący, że zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi
określonymi na podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów
i dokumentów technicznych - w odniesieniu do wyrobów podlegających tej certyfikacji,
b) dokonano oceny zgodności
i wydano certyfikat zgodności lub deklarację zgodności z Polską Normą lub z aprobatą
techniczną - w odniesieniu do wyrobów nie objętych certyfikacją określoną w lit. a),
mających istotny wpływ na spełnienie co najmniej jednego z wymagań podstawowych,
2) wyroby budowlane
umieszczone w wykazie wyrobów nie mających istotnego wpływu na spełnianie wymagań
podstawowych oraz wyrobów wytwarzanych i stosowanych według tradycyjnie uznanych zasad
sztuki budowlanej.
3. Dopuszczone do
jednostkowego stosowania w obiekcie budowlanym są wyroby wykonane według indywidualnej
dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta obiektu lub z nim uzgodnionej,
dla których dostawca wydał oświadczenie wskazujące, że zapewniono zgodność wyrobu z
tą dokumentacją oraz z przepisami i obowiązującymi normami.
4. Minister właściwy
do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady i
tryb dopuszczania wyrobów budowlanych do jednostkowego stosowania w obiekcie,
szczegółowe zasady i tryb udzielania, uchylania lub zmiany aprobat technicznych, zasady
odpłatności z tego tytułu oraz jednostki organizacyjne upoważnione do ich wydawania, a
także zakres oraz szczegółowe zasady i tryb opracowywania i zatwierdzania kryteriów
technicznych,
2) systemy oceny zgodności,
o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b), dla poszczególnych rodzajów wyrobów budowlanych,
wzory deklaracji zgodności oraz sposób znakowania wyrobów budowlanych, dopuszczonych do
obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie.
5. Minister właściwy
do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz wyrobów
budowlanych, o których mowa w ust. 2 pkt 2.
Art. 11. 1. Minister
właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne stężenia i
natężenia czynników szkodliwych dla zdrowia wydzielanych przez materiały budowlane,
urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi.
2. Minister właściwy
do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, może
określić, w drodze rozporządzenia, dopuszczalne stężenia i natężenia czynników
szkodliwych w pomieszczeniach przeznaczonych dla zwierząt.
Rozdział
2 - Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Art. 12. 1. Za
samodzielną funkcję techniczną w budownictwie uważa się działalność związaną z
koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych lub samodzielnego rozwiązania
zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych, a w
szczególności działalność obejmującą:
1) projektowanie, sprawdzanie
projektów architektoniczno-budowlanych i sprawowanie nadzoru autorskiego,
2) kierowanie budową lub
innymi robotami budowlanymi,
3) kierowanie wytwarzaniem
konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz nadzór i kontrolę techniczną wytwarzania
tych elementów,
4) wykonywanie nadzoru
inwestorskiego,
5) sprawowanie kontroli
technicznej utrzymania obiektów budowlanych,
6) (skreślony),
7) rzeczoznawstwo budowlane.
2. Samodzielne funkcje
techniczne w budownictwie, określone w ust. 1 pkt 1-5, mogą wykonywać wyłącznie osoby
posiadające odpowiednie wykształcenie techniczne i praktykę zawodową, dostosowane do
rodzaju, stopnia skomplikowania działalności i innych wymagań związanych z wykonywaną
funkcją, stwierdzone decyzją, zwaną dalej "uprawnieniami budowlanymi",
wydaną przez organ samorządu zawodowego.
3. Warunkiem uzyskania
uprawnień budowlanych jest złożenie egzaminu ze znajomości przepisów prawnych
dotyczących procesu budowlanego oraz umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy
technicznej.
4. Egzamin składa się
przed organem samorządu zawodowego.
5. Koszty postępowania
kwalifikacyjnego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie uprawnień budowlanych.
6. Osoby wykonujące
samodzielne funkcje techniczne w budownictwie są odpowiedzialne za wykonywanie tych
funkcji zgodnie z przepisami, obowiązującymi Polskimi Normami i zasadami wiedzy
technicznej oraz za należytą staranność w wykonywaniu pracy, jej właściwą
organizację, bezpieczeństwo i jakość.
7. Podstawę do
wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie stanowi wpis do centralnego
rejestru, o którym mowa w art. 88a ust. 1 pkt 3 lit. a), oraz zgodnie z odrębnymi
przepisami - wpis na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego.
Art. 12a.
1. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, oprócz osób, o których mowa w
art. 12, mogą również wykonywać osoby będące obywatelami państw członkowskich Unii
Europejskiej, które:
1) posiadają prawo
wykonywania czynności odpowiadających samodzielnym funkcjom technicznym w budownictwie w
innym kraju,
2) ukończyły studia wyższe
zagraniczne uznane w Polsce za równorzędne,
3) odbyły dwuletnią
praktykę przy sporządzaniu projektów lub na budowie.
2. Właściwy organ
samorządu zawodowego przeprowadza postępowanie weryfikacyjne w zakresie, o którym mowa
w ust. 1, i wydaje decyzję w sprawie nadania uprawnień budowlanych.
3. Do osób, o których
mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy, z wyjątkiem art. 14 ust. 3.
Art. 12b. Umowa
międzynarodowa zawarta na zasadzie wzajemności może określić inny tryb nadawania
uprawnień budowlanych.
Art. 13. 1. Uprawnienia
budowlane mogą być udzielane do:
1) projektowania,
2) kierowania robotami
budowlanymi.
2. W uprawnieniach
budowlanych należy określić specjalność i ewentualną specjalizację
techniczno-budowlaną oraz zakres prac projektowych lub robót budowlanych objętych danym
uprawnieniem.
3. Uprawnienia do
kierowania robotami budowlanymi stanowią również podstawę do wykonywania samodzielnych
funkcji technicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 i 4.
4. Uprawnienia do
projektowania lub kierowania robotami budowlanymi stanowią również podstawę do
wykonywania samodzielnych funkcji technicznych, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 i
6.
Art. 14. 1. Uprawnienia
budowlane są udzielane w specjalnościach:
1) architektonicznej,
2) konstrukcyjno-budowlanej,
3) (skreślony),
4) instalacyjnej w zakresie
sieci, instalacji i urządzeń: wodociągowych i kanalizacyjnych, cieplnych,
wentylacyjnych i gazowych,
5) instalacyjnej w zakresie
sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych,
6) innych, ustalonych
stosownie do art. 16 ust. 2.
2. W ramach
specjalności wymienionych w ust. 1 mogą być wyodrębniane specjalizacje
techniczno-budowlane.
3. Uzyskanie uprawnień
budowlanych w specjalnościach, o których mowa w ust. 1, wymaga:
1) do projektowania bez
ograniczeń i sprawdzania projektów architektoniczno-budowlanych:
a) posiadania wyższego
wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności,
b) odbycia dwuletniej
praktyki przy sporządzaniu projektów,
c) odbycia rocznej praktyki
na budowie,
2) do projektowania w
ograniczonym zakresie:
a) posiadania średniego
wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności lub pokrewnego wyższego
wykształcenia,
b) odbycia pięcioletniej
praktyki przy sporządzaniu projektów,
c) odbycia rocznej praktyki
na budowie,
3) do kierowania robotami
budowlanymi bez ograniczeń:
a) posiadania wyższego
wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności,
b) odbycia dwuletniej
praktyki na budowie,
4) do kierowania robotami
budowlanymi w ograniczonym zakresie:
a) posiadania średniego
wykształcenia odpowiedniego dla danej specjalności lub pokrewnego wyższego
wykształcenia,
b) odbycia pięcioletniej
praktyki na budowie,
5) do wykonywania pracy na
budowie na stanowisku majstra budowlanego i kierowania w powierzonym zakresie robotami
budowlanymi - posiadania co najmniej wykształcenia zasadniczego i dyplomu mistrza w
odpowiednim zawodzie budowlanym.
4. Warunkiem zaliczenia
praktyki zawodowej jest praca polegająca na bezpośrednim uczestnictwie w pracach
projektowych albo na pełnieniu funkcji technicznej na budowie pod kierownictwem osoby
posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane, a w przypadku odbywania praktyki za
granicą pod kierunkiem osoby posiadającej uprawnienia odpowiednie w danym kraju.
Art. 15. 1.
Rzeczoznawcą budowlanym może być osoba, która:
1) korzysta w pełni z praw
publicznych,
2) posiada:
a) dyplom ukończenia
wyższej uczelni,
b) uprawnienia budowlane bez
ograniczeń oraz co najmniej 10 lat praktyki odbytej po ich uzyskaniu,
c) opinie dwóch
rzeczoznawców budowlanych odpowiedniej specjalności.
2. Właściwy organ
samorządu zawodowego na wniosek zainteresowanego orzeka, w drodze decyzji, o nadaniu
tytułu rzeczoznawcy budowlanego, określając, na podstawie opinii, o których mowa w
ust. 1 pkt 2 lit. c), oraz odbytej praktyki, zakres, w którym funkcja rzeczoznawcy
budowlanego może być wykonywana. Zakres ten nie może wykraczać poza specjalność
techniczno-budowlaną objętą posiadanymi uprawnieniami.
3. Podstawę do
podjęcia czynności rzeczoznawcy budowlanego stanowi dokonanie wpisu do centralnego
rejestru rzeczoznawców budowlanych.
4. Skreślenie z
centralnego rejestru rzeczoznawców budowlanych następuje:
1) na własną prośbę,
2) w razie:
a) pozbawienia praw
publicznych,
b) utraty uprawnień
budowlanych,
c) śmierci rzeczoznawcy.
Art. 16. 1. Minister
właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia: rodzaje
i zakres przygotowania zawodowego do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w
budownictwie, sposób stwierdzania posiadania tego przygotowania, ograniczenia zakresu
uprawnień budowlanych, wykaz kierunków wykształcenia odpowiedniego i pokrewnego dla
danej specjalności, wykaz specjalizacji wyodrębnionych w ramach poszczególnych
specjalności, a także sposób przeprowadzania i zakres egzaminu, zasady odpłatności za
postępowanie kwalifikacyjne oraz zasady wynagradzania członków komisji egzaminacyjnej.
2. Ministrowie
właściwi w zakresie uprawnień budowlanych w specjalnościach nie objętych art. 14 ust.
1 pkt 1-5, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw architektury i budownictwa,
mogą określić, w drodze rozporządzenia: rodzaje i zakres przygotowania zawodowego do
wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w tych specjalnościach, właściwe organy
stwierdzające przygotowanie zawodowe, sposób stwierdzania posiadania tego przygotowania,
ograniczenia zakresu uprawnień budowlanych, wykaz kierunków wykształcenia odpowiedniego
i pokrewnego dla danej specjalności, wykaz specjalizacji wyodrębnionych w ramach
poszczególnych specjalności, sposób przeprowadzania i zakres egzaminu na te
uprawnienia, zasady odpłatności z tego tytułu oraz zasady wynagradzania członków
komisji egzaminacyjnej, a także sposób ustanawiania rzeczoznawców budowlanych w tych
specjalnościach.
Rozdział
3 - Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego
Art. 17. Uczestnikami
procesu budowlanego, w rozumieniu ustawy, są:
1) inwestor,
2) inspektor nadzoru
inwestorskiego,
3) projektant,
4) kierownik budowy lub
kierownik robót.
Art. 18. 1. Do
obowiązków inwestora należy zorganizowanie procesu budowy przez zapewnienie opracowania
projektów oraz wykonania i odbiorów robót budowlanych przez osoby o odpowiednich
kwalifikacjach zawodowych.
2. Inwestor może
ustanowić inspektora nadzoru inwestorskiego na budowie.
3. Inwestor może
zobowiązać projektanta do sprawowania nadzoru autorskiego.
Art. 19. 1. Właściwy
organ może w decyzji o pozwoleniu na budowę nałożyć na inwestora obowiązek
ustanowienia inspektora nadzoru inwestorskiego, a także obowiązek zapewnienia nadzoru
autorskiego, w przypadkach uzasadnionych wysokim stopniem skomplikowania obiektu lub
robót budowlanych bądź przewidywanym wpływem na środowisko.
2. Minister właściwy
do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje obiektów
budowlanych, przy których realizacji jest wymagane ustanowienie inspektora nadzoru
inwestorskiego, oraz listę obiektów budowlanych i kryteria techniczne, jakimi powinien
kierować się organ podczas nakładania na inwestora obowiązku ustanowienia inspektora
nadzoru inwestorskiego.
Art. 20. 1. Do
podstawowych obowiązków projektanta należy:
1) opracowanie projektu
obiektu budowlanego w sposób zgodny z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, wymaganiami ustawy, przepisami i obowiązującymi
Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej,
1a) zapewnienie, w razie
potrzeby, udziału w opracowaniu projektu osób posiadających uprawnienia budowlane do
projektowania w odpowiedniej specjalności oraz wzajemne skoordynowanie techniczne
wykonanych przez te osoby opracowań projektowych,
2) uzyskanie wymaganych
opinii, uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakresie wynikającym z
przepisów,
3) wyjaśnianie wątpliwości
dotyczących projektu i zawartych w nim rozwiązań,
3a) uzgadnianie dokumentów
technicznych, o których mowa w art. 10 ust. 3,
4) sprawowanie nadzoru
autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie:
a) stwierdzania w toku
wykonywania robót budowlanych zgodności realizacji z projektem,
b) uzgadniania możliwości
wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do przewidzianych w projekcie, zgłoszonych
przez kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego.
2. Projektant ma
obowiązek zapewnić sprawdzenie projektu architektoniczno-budowlanego pod względem
zgodności z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi i obowiązującymi Polskimi Normami,
przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w
odpowiedniej specjalności lub rzeczoznawcę budowlanego.
3. Obowiązek, o którym
mowa w ust. 2, nie dotyczy:
1) zakresu objętego
sprawdzaniem i opiniowaniem na podstawie przepisów szczególnych,
2) projektów obiektów o
prostej konstrukcji, nie stwarzających zagrożenia dla użytkowników i otoczenia, takich
jak: budynki mieszkalne jednorodzinne i małe domy mieszkalne, niewielkie obiekty
gospodarcze, inwentarskie, składowe, handlowe i usługowe.
Art. 21. Projektant,
w trakcie realizacji budowy, ma prawo:
1) wstępu na teren budowy i
dokonywania zapisów w dzienniku budowy dotyczących jej realizacji,
2) żądania wpisem do
dziennika budowy wstrzymania robót budowlanych w razie:
a) stwierdzenia możliwości
powstania zagrożenia,
b) wykonywania ich niezgodnie
z projektem.
Art. 22. Do
podstawowych obowiązków kierownika budowy należy:
1) protokolarne przejęcie od
inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz ze znajdującymi się na nim
obiektami budowlanymi, urządzeniami technicznymi i stałymi punktami osnowy geodezyjnej
oraz podlegającymi ochronie elementami środowiska przyrodniczego i kulturowego,
2) prowadzenie dokumentacji
budowy,
3) zapewnienie geodezyjnego
wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób
zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami i obowiązującymi Polskimi
Normami oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy,
4) wstrzymanie robót
budowlanych w przypadku stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia oraz bezzwłoczne
zawiadomienie o tym właściwego organu,
5) zawiadomienie inwestora o
wpisie do dziennika budowy dotyczącym wstrzymania robót budowlanych z powodu wykonywania
ich niezgodnie z projektem,
6) realizacja zaleceń
wpisanych do dziennika budowy,
7) zgłaszanie inwestorowi do
sprawdzenia lub odbioru wykonanych robót ulegających zakryciu bądź zanikających oraz
zapewnienie dokonania wymaganych przepisami lub ustalonych w umowie prób i sprawdzeń
instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych przed zgłoszeniem obiektu
budowlanego do odbioru,
8) przygotowanie dokumentacji
powykonawczej obiektu budowlanego,
9) zgłoszenie obiektu
budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy oraz uczestniczenie w
czynnościach odbioru i zapewnienie usunięcia stwierdzonych wad, a także przekazanie
inwestorowi oświadczenia, o którym mowa w art. 57 ust. 1 pkt 2.
Art. 23. Kierownik
budowy ma prawo:
1) występowania do inwestora
o zmiany w rozwiązaniach projektowych, jeżeli są one uzasadnione koniecznością
zwiększenia bezpieczeństwa realizacji robót budowlanych lub usprawnienia procesu
budowy,
2) ustosunkowania się w
dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych.
Art. 24. 1. Łączenie
funkcji kierownika budowy i inspektora nadzoru inwestorskiego nie jest dopuszczalne.
2. Przepisy ust. 1 oraz
art. 22 i art. 23 stosuje się odpowiednio do kierownika robót.
Art. 25. Do
podstawowych obowiązków inspektora nadzoru inwestorskiego należy:
1) reprezentowanie inwestora
na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem i pozwoleniem
na budowę, przepisami i obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy
technicznej,
2) sprawdzanie jakości
wykonywanych robót, wbudowanych wyrobów budowlanych, a w szczególności zapobieganie
zastosowaniu wyrobów budowlanych wadliwych i nie dopuszczonych do obrotu i stosowania w
budownictwie,
3) sprawdzanie i odbiór
robót budowlanych ulegających zakryciu lub zanikających, uczestniczenie w próbach i
odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych oraz
przygotowanie i udział w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych i
przekazywanie ich do użytkowania,
4) potwierdzanie faktycznie
wykonanych robót oraz usunięcia wad, a także, na żądanie inwestora, kontrolowanie
rozliczeń budowy.
Art. 26. Inspektor
nadzoru inwestorskiego ma prawo:
1) wydawać kierownikowi
budowy lub kierownikowi robót polecenia potwierdzone wpisem do dziennika budowy
dotyczące: usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń, wykonania prób lub badań,
także wymagających odkrycia robót lub elementów zakrytych oraz przedstawienia
ekspertyz dotyczących prowadzonych robót budowlanych, dowodów dopuszczenia do obrotu i
stosowania w budownictwie wyrobów budowlanych oraz urządzeń technicznych,
2) żądać od kierownika
budowy lub kierownika robót dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadliwie
wykonanych robót, a także wstrzymania dalszych robót budowlanych w przypadku, gdyby ich
kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowodować niedopuszczalną niezgodność
z projektem lub pozwoleniem na budowę.
Art. 27. Przy
budowie obiektu budowlanego, wymagającego ustanowienia inspektorów nadzoru
inwestorskiego w zakresie różnych specjalności, inwestor wyznacza jednego z nich jako
koordynatora ich czynności na budowie.
Rozdział
4 - Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie robót budowlanych
Art. 28. Roboty
budowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na
budowę, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30.
Art. 29. 1. Pozwolenia
na budowę nie wymaga budowa:
1) obiektów gospodarczych
związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach
istniejącej działki siedliskowej:
a) parterowych budynków
gospodarczych o powierzchni zabudowy do 35 m2, przy rozpiętości konstrukcji
nie większej niż 4,80 m,
b) płyt do składowania
obornika,
c) szczelnych zbiorników na
gnojówkę lub gnojowicę o pojemności do 25 m3,
d) obiektów do neutralizacji
ścieków o wydajności do 5 m3 na dobę,
e) naziemnych silosów na
materiały sypkie o pojemności do 30 m3 i wysokości nie większej niż 4,50
m,
2) obiektów budowlanych
piętrzących wodę i upustowych o wysokości piętrzenia poniżej 1 m poza rzekami
żeglownymi oraz poza obszarem parków narodowych, rezerwatów przyrody i parków
krajobrazowych oraz ich otulin,
3) obiektów przeznaczonych
do czasowego użytkowania w trakcie realizacji robót budowlanych, położonych na terenie
budowy oraz ustawianie barakowozów używanych przy wykonywaniu robót budowlanych,
badaniach geologicznych i pomiarach geodezyjnych,
4) obiektów małej
architektury,
5) tymczasowych obiektów
budowlanych stanowiących wyłącznie eksponaty wystawowe, bez pełnienia jakichkolwiek
funkcji użytkowych, usytuowanych na terenach przeznaczonych na ten cel,
5a) tymczasowych obiektów
budowlanych niepołączonych trwale z gruntem i przewidzianych do rozbiórki lub
przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art.
30 ust. 1, ale nie później niż w okresie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy
określonego w zgłoszeniu; zwolnienie to nie dotyczy obiektów związanych z
przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, w rozumieniu
przepisów o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko,
6) altan i obiektów
gospodarczych na działkach w pracowniczych ogrodach działkowych o powierzchni zabudowy
do 25 m2 w miastach i 35 m2 poza granicami miast oraz wysokości 5 m
przy dachach stromych i 4 m przy dachach płaskich,
7) ogrodzeń,
8) znaków geodezyjnych, a
także obiektów triangulacyjnych, poza obszarem parków narodowych i rezerwatów
przyrody,
9) obiektów gospodarczych
przeznaczonych wyłącznie na cele gospodarki leśnej, położonych na gruntach leśnych
Skarbu Państwa,
10) opasek brzegowych oraz
innych sztucznych, powierzchniowych lub liniowych umocnień brzegu morskiego, względnie
brzegu morskich wód wewnętrznych, nie stanowiących konstrukcji oporowych.
2. Pozwolenia na budowę
nie wymaga wykonanie robót budowlanych, polegających na:
1) remoncie istniejących
obiektów budowlanych, z wyjątkiem obiektów zabytkowych, jeżeli nie obejmuje on zmiany
lub wymiany elementów konstrukcyjnych obiektu i instalacji gazowych albo zabezpieczenia
przed wpływami eksploatacji górniczej lub powodzią, a także nie wpływa na zmianę
wyglądu w odniesieniu do otaczającej zabudowy na terenie miast,
2) instalowaniu i remoncie
tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych
usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,
3) remoncie obiektów
regulacji rzek,
4) wykonaniu i remoncie
urządzeń melioracji szczegółowych, poza obszarami parków narodowych, rezerwatów
przyrody i parków krajobrazowych oraz ich otulin,
5) wykonaniu i remoncie
ujęć wód śródlądowych powierzchniowych o wydajności poniżej 50 m3/h
oraz obudowy ujęć wód podziemnych,
6) remoncie sieci
telekomunikacyjnych oraz napowietrznych sieci elektroenergetycznych, prowadzonych po
dotychczasowych trasach,
7) remoncie dróg, torów i
urządzeń kolejowych,
8) instalowaniu krat na
obiektach budowlanych,
9) instalowaniu urządzeń na
obiektach budowlanych,
10) wykonywaniu
podczyszczeniowych robót czerpalnych polegających na usunięciu spłyceń dna,
powstałych w czasie użytkowania basenów i kanałów portowych oraz torów wodnych, w
stosunku do głębokości technicznych (eksploatacyjnych) i nachyleń skarp podwodnych
akwenu, objętych uprzednio uzyskanym pozwoleniem wodnoprawnym i pozwoleniem na
wykonywanie robót czerpalnych.
Art. 30. 1. Zgłoszenia
właściwemu organowi wymaga:
1) budowa, o której mowa w
art. 29 ust. 1 pkt 1, 2, 4, 5a, 9 i 10, oraz wykonywanie robót budowlanych wymienionych w
art. 29 w ust. 2 pkt 1-7 i 10,
2) budowa ogrodzeń od strony
dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych oraz o wysokości powyżej 2,20 m i
wykonanie robót budowlanych polegających na instalowaniu:
a) krat na budynkach mieszkalnych
wielorodzinnych, użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego oraz obiektach
zabytkowych,
b) urządzeń na obiektach
budowlanych, o wysokości powyżej 3 m.
1a. W zgłoszeniu
należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót oraz termin ich
rozpoczęcia. Do zgłoszenia należy dołączyć dowód stwierdzający prawo do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz, w zależności od potrzeb,
odpowiednie szkice lub rysunki, a także pozwolenia wymagane odrębnymi przepisami. W
razie konieczności uzupełnienia zgłoszenia, właściwy organ nakłada, w drodze
postanowienia, na zgłaszającego obowiązek uzupełnienia, w określonym terminie,
brakujących dokumentów, a w przypadku ich nieuzupełnienia - wnosi sprzeciw, w drodze
decyzji.
2. Zgłoszenia, o
którym mowa w ust. 1, należy dokonać przed zamierzonym terminem rozpoczęcia robót
budowlanych. Do wykonania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30
dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie sprzeciwu.
3. Właściwy organ
może nałożyć, w drodze decyzji, obowiązek uzyskania pozwolenia na wykonanie
określonego obiektu lub robót budowlanych, objętych obowiązkiem zgłoszenia, o którym
mowa w ust. 1, jeżeli ich realizacja może naruszać ustalenia miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego lub spowodować:
1) zagrożenie
bezpieczeństwa ludzi lub mienia,
2) pogorszenie stanu
środowiska lub dóbr kultury,
3) pogorszenie warunków
zdrowotno-sanitarnych,
4) wprowadzenie, utrwalenie
bądź zwiększenie ograniczeń lub uciążliwości dla terenów sąsiednich.
Art. 31. 1. Pozwolenia
nie wymaga rozbiórka:
1) budynków i budowli - nie
będących obiektami zabytkowymi - o wysokości poniżej 8 m, jeżeli ich odległość od
granicy działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości,
2) obiektów i urządzeń
budowlanych, na których budowę nie jest wymagane pozwolenie na budowę - jeżeli nie
podlegają ochronie jako dobra kultury.
2. Rozbiórka obiektów
budowlanych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wymaga uprzedniego zgłoszenia właściwemu
organowi, w którym należy określić rodzaj, zakres i sposób wykonywania tych robót.
Przepis art. 30 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Właściwy organ
może nałożyć obowiązek uzyskania pozwolenia na rozbiórkę obiektów, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, jeżeli rozbiórka tych obiektów:
1) może wpłynąć na
pogorszenie stosunków wodnych, warunków sanitarnych oraz stanu środowiska lub
2) wymaga zachowania
warunków, od których spełnienia może być uzależnione prowadzenie robót związanych
z rozbiórką.
4. Właściwy organ
może żądać, ze względu na bezpieczeństwo ludzi lub mienia, przedstawienia danych o
obiekcie budowlanym lub dotyczących prowadzenia robót rozbiórkowych.
5. Roboty
zabezpieczające i rozbiórkowe można rozpocząć przed uzyskaniem pozwolenia na
rozbiórkę lub przed ich zgłoszeniem, jeżeli mają one na celu usunięcie
bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia. Rozpoczęcie takich robót
nie zwalnia od obowiązku bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na rozbiórkę lub
zgłoszenia o zamierzonej rozbiórce obiektu budowlanego.
Art. 32. 1.
Pozwolenie na budowę lub rozbiórkę obiektu budowlanego może być wydane po
uprzednim:
1) przeprowadzeniu
postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko, wymaganego przepisami o
dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko,
2) uzyskaniu przez inwestora,
wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów.
2. Uzgodnienie,
wyrażenie zgody lub opinii, o których mowa w ust. 1 pkt 2, powinny nastąpić w terminie
14 dni od dnia przedstawienia proponowanych rozwiązań. Niezajęcie przez organ
stanowiska w tym terminie uznaje się jako brak zastrzeżeń do przedstawionych
rozwiązań.
3. Przepis ust. 2 nie
dotyczy przypadków, w których stanowisko powinno być wyrażone w drodze decyzji.
4. Pozwolenie na budowę
może być wydane wyłącznie temu, kto:
1) złożył wniosek w tej
sprawie w terminie ważności decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym,
2) wykazał prawo do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
5. Minister właściwy
do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o
pozwolenie na budowę i decyzji o pozwoleniu na budowę, uwzględniając w szczególności
dokumenty inwestora, określone w ust. 1.
Art. 33. 1. Pozwolenie
na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlanego. W przypadku zamierzenia budowlanego
obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może, na wniosek
inwestora, dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie
funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. Jeżeli pozwolenie na budowę dotyczy wybranych
obiektów lub zespołu obiektów, inwestor jest obowiązany przedstawić projekt
zagospodarowania działki lub terenu, o którym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 1, dla całego
zamierzenia budowlanego.
2. Do wniosku o
pozwolenie na budowę należy dołączyć:
1) projekt budowlany wraz z
opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, wymaganymi przepisami
szczególnymi,
2) dowód stwierdzający
prawo dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
3) decyzję o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o
zagospodarowaniu przestrzennym,
4) w przypadku obiektów
usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1,
postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym
mowa w art. 82 ust. 2, projektowanych rozwiązań w zakresie:
a) linii zabudowy oraz
elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych
miejsc publicznych,
b) przebiegu i
charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu,
wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a
także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego.
2a. Na postanowienie, o
którym mowa w ust. 2 pkt 4, nie przysługuje zażalenie.
3. Do wniosku o
pozwolenie na budowę obiektów budowlanych:
1) których wykonanie lub
użytkowanie może stwarzać poważne zagrożenie dla użytkowników, takich jak: obiekty
energetyki jądrowej, rafinerie, zakłady chemiczne, zapory wodne lub
2) których projekty
budowlane zawierają nowe, nie sprawdzone w krajowej praktyce, rozwiązania techniczne,
nie znajdujące podstaw w przepisach i Polskich Normach,
należy dołączyć
specjalistyczną opinię wydaną przez osobę fizyczną lub jednostkę organizacyjną
wskazaną przez właściwego ministra.
4. Do wniosku o
pozwolenie na rozbiórkę należy dołączyć:
1) zgodę właściciela
obiektu,
2) szkic usytuowania obiektu
budowlanego,
3) opis zakresu i sposobu
prowadzenia robót rozbiórkowych,
4) opis sposobu zapewnienia
bezpieczeństwa ludzi i mienia,
5) pozwolenia, uzgodnienia
lub opinie innych organów, a także inne dokumenty, wymagane przepisami szczególnymi,
6) w zależności od potrzeb,
projekt rozbiórki obiektu.
5. Projekt budowlany i
inne dokumenty, o których mowa w ust. 2-4, zawierające informacje niejawne mogą być za
zgodą właściwego organu przechowywane przez inwestora.
Art. 34. 1. Projekt
budowlany powinien spełniać wymagania określone w decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu
przestrzennym.
2. Zakres i treść
projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu oraz
stopnia skomplikowania robót budowlanych.
3. Projekt budowlany
powinien zawierać:
1) projekt zagospodarowania
działki lub terenu, sporządzony na aktualnej mapie, obejmujący: określenie granic
działki lub terenu, usytuowanie, obrys i układy istniejących i projektowanych obiektów
budowlanych, sieci uzbrojenia terenu, sposób odprowadzania lub oczyszczania ścieków,
układ komunikacyjny i układ zieleni, ze wskazaniem charakterystycznych elementów,
wymiarów, rzędnych i wzajemnych odległości obiektów, w nawiązaniu do istniejącej i
projektowanej zabudowy terenów sąsiednich,
2) projekt
architektoniczno-budowlany, określający funkcję, formę i konstrukcję obiektu
budowlanego, jego charakterystykę energetyczną i ekologiczną oraz proponowane
niezbędne rozwiązania techniczne, a także materiałowe, ukazujące zasady nawiązania
do otoczenia, a w stosunku do obiektów budowlanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 3
- również opis dostępności dla osób niepełnosprawnych,
3) stosownie do potrzeb,
oświadczenia właściwych jednostek organizacyjnych o zapewnieniu dostaw energii, wody,
ciepła i gazu, odbioru ścieków oraz o warunkach przyłączenia obiektu do sieci
wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych, elektroenergetycznych,
telekomunikacyjnych oraz dróg lądowych,
4) w zależności od potrzeb,
wyniki badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechniczne warunki posadowienia obiektów
budowlanych.
3a. Przepisu ust. 3 pkt
1 nie stosuje się do projektu budowlanego przebudowy lub montażu obiektu budowlanego,
jeżeli, zgodnie z przepisami o zagospodarowaniu przestrzennym, nie jest wymagane
ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu.
4. Projekt budowlany
podlega zatwierdzeniu w decyzji o pozwoleniu na budowę.
5. Inwestor,
spełniający warunki do uzyskania pozwolenia na budowę, może żądać wydania odrębnej
decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego, poprzedzającej wydanie decyzji o pozwoleniu
na budowę. Decyzja jest ważna przez czas w niej oznaczony, jednak nie dłużej niż rok.
6. Minister właściwy do
spraw architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres i
formę projektu budowlanego,
2) szczegółowe zasady
ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych.
Art. 35. 1. Przed
wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu
budowlanego właściwy organ sprawdza:
1) zgodność projektu
zagospodarowania działki lub terenu z:
a) miejscowymi planami
zagospodarowania przestrzennego i wymaganiami ochrony środowiska,
b) wymaganiami decyzji o
warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu,
c) przepisami, w tym
techniczno-budowlanymi,
2) kompletność projektu
budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń,
3) wykonanie projektu przez
osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane.
2. Właściwy organ
może badać zgodność projektu architektoniczno-budowlanego z przepisami, w tym
techniczno-budowlanymi i obowiązującymi Polskimi Normami, w zakresie określonym w art.
5.
3. W razie stwierdzenia
naruszeń, w zakresie określonym w ust. 1 i 2, właściwy organ nakłada postanowieniem
obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin, a po jego
bezskutecznym upływie, wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia
pozwolenia na budowę.
4. W razie spełnienia
wymagań określonych w ust. 1 i 2 oraz w art. 32 ust. 4, właściwy organ nie może
odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.
5. Właściwy organ
wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na
budowę, jeżeli na terenie, którego dotyczy projekt zagospodarowania działki lub
terenu, znajduje się obiekt budowlany, w stosunku do którego orzeczono nakaz rozbiórki.
Art. 36. 1. W
decyzji o pozwoleniu na budowę właściwy organ, w razie potrzeby:
1) określa szczególne
warunki zabezpieczenia terenu budowy i prowadzenia robót budowlanych,
2) określa czas użytkowania
tymczasowych obiektów budowlanych,
3) określa terminy
rozbiórki:
a) istniejących obiektów
budowlanych nie przewidzianych do dalszego użytkowania,
b) tymczasowych obiektów
budowlanych,
4) określa szczegółowe
wymagania dotyczące nadzoru na budowie,
5) nakłada obowiązek
uzyskania pozwolenia na użytkowanie, jeżeli jest to uzasadnione względami
bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź ochrony środowiska.
2. Właściwy organ w
decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego, będącego zakładem pracy, nakłada
obowiązek uzyskania pozwolenia na jego użytkowanie.
Art. 36a. 1. Istotne
odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na
budowę jest dopuszczalne jedynie po uzyskaniu decyzji o zmianie pozwolenia na budowę.
2. W przypadku
naruszenia przepisu ust. 1, właściwy organ uchyla decyzję o pozwoleniu na budowę.
Art. 37. 1. Decyzja
o pozwoleniu na budowę wygasa, jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 2
lat od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na
czas dłuższy niż 2 lata.
2. Rozpoczęcie lub
wznowienie budowy, w przypadkach określonych w ust. 1 i art. 36a ust. 2, może nastąpić
po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji o pozwoleniu na wznowienie
robót.
Art. 38. 1. Decyzję
o pozwoleniu na budowę właściwy organ przesyła niezwłocznie organowi, który wydał
decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
2. Właściwy organ
prowadzi rejestr decyzji o pozwoleniu na budowę oraz przechowuje zatwierdzone projekty
budowlane, a także inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę, co najmniej przez okres
istnienia obiektu budowlanego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Właściwy organ w
decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu budowlanego na terenie zamkniętym niezbędnym na
cele obronności lub bezpieczeństwa państwa może wyrazić zgodę, aby zatwierdzony
projekt budowlany, a także inne dokumenty objęte pozwoleniem na budowę zawierające
informacje niejawne przechowywane były przez użytkownika obiektu budowlanego.
4. Przepisy o dostępie
do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
wskazują przypadki, gdy decyzje o pozwoleniu na budowę zamieszcza się w publicznie
dostępnych wykazach.
Art. 39. 1. Odbudowa,
przebudowa, rozbudowa, remont lub rozbiórka obiektu budowlanego wpisanego do rejestru
zabytków wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zezwolenia
właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków.
2. W stosunku do
obiektów objętych ochroną konserwatorską na podstawie miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego pozwolenie na budowę może być wydane przez właściwy
organ, po wyrażeniu opinii przez wojewódzkiego konserwatora zabytków.
Art. 39a. Budowa
obiektu budowlanego, tymczasowego obiektu budowlanego i urządzenia budowlanego na
obszarze Pomnika Zagłady lub jego strefy ochronnej w rozumieniu ustawy z dnia 7 maja 1999
r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich obozów zagłady (Dz. U. Nr 41, poz. 412)
wymaga, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę, uzyskania zgody właściwego
wojewody.
Art. 40. Organ,
który wydał decyzję, określoną w art. 28, jest obowiązany, za zgodą strony, na
rzecz której decyzja została wydana, do przeniesienia tej decyzji na rzecz innej osoby,
jeżeli przyjmuje ona wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz wykaże się prawem do
dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
|